Saturday, January 12, 2008

حرف آخر



یکی باید بگه آخر من و تو کجای کاریم
وسط یه راه روشن یا هنوزم توی غاریم
یکی باید بگه آخر چرا رنگ ما پریده
چرا با این همه عینک هیچ کسی ما رو ندیده


4 comments:

Anonymous said...

اینو گذاشتم که انگ بی معرفت نخورم!!

Shaghayegh.Buali said...

اگه رنگ ما پریده یا کسی ما رو ندیده
واسه اینه که دلامون همه از غصه رمیده
رمیده تا نوک کوهی یا دل صحرا و دشتی
پی پروانه ی عشقی یا پرستوی صبوری
که تو تاریکی غاری ، راه روشنی کشیده
پی دست مهربونی یا نگاه بی زبونی
که رو چشم آشنایی ، قاب عینک نکشیده

hona said...

nostalgic tone is maintained in your posts, i wonder.!!
the shadow in the pic implies a long dark way(at least, to me), but when you lo0k closely you may notice that it's surrounded by white white snow implying bright bright world around you.
so, as i believe, you are always at a new begin or in the middle of a bright and promising road if you alter your point of view from the shadow to the snow.

Unknown said...

سلام..
جشم باز کن تا که جان بینی..
.آنچه نادیدنی است ..آن بینی...